W dniu 12 stycznia 2019 r. osiemnaście osób z naszego Związku wyruszyło na 1-dniową wycieczkę do Berlina. Wyjazd z Chojnic o 3,00 piętrowym autokarem. Po drodze zatrzymaliśmy się w Kaliszu Pomorskim, Stargardzie Szczecińskim, Szczecinie, gdzie dołączyły kolejne grupy. W Berlinie byliśmy ok. 10,00. Mając ograniczony czas, miasto zwiedzaliśmy biegiem.
Gmach Parlamentu ze szklaną kopułą.
Przez Plac 18 Marca przeszliśmy pod Bramę Brandenburską, duży klasycystyczny łuk dzielący miasto (wysokość 26 m, szerokość 65,5 m i głębokość 11 m),
a tam polski akcent – Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Dzisiaj zbiórki za granicą, a jutro w kraju.
Następnie przeszliśmy do Pomnika Pomordowanych Żydów Europy. Składa on się z 2700 betonowych bloków o różnych wymiarach, upamiętniających zagładę Żydów podczas II wojny światowej.
Przeszliśmy obok berlińskiego ZOO, które jako jedyne w Niemczech posiada parkę pand. Przyleciały one z Chin w 2017 r. i zostały wypożyczone Niemcom na 15 lat.
Słynną berlińską wieżę telewizyjną obejrzeliśmy z daleka. Została ona otwarta w 1969 roku. Ma 368 m wysokości. Na 203 metrze znajduje się galeria widokowa, a na 207 restauracja z obrotową podłogą, dzięki czemu w ciągu 30 minut, delektując się kawą przy stoliku, można obejrzeć panoramę miasta.
Checkpoint Charlie – w okresie zimnej wojny jedno z najbardziej znanych przejść granicznych między NRD a Berlinem Zachodnim. Mieściło się na ulicy Friedrichstrasse, na skrzyżowaniu z Zimmerstrasse, w samym środku Berlina podzielonego Murem Berlińskim. W 1991 roku Armia Stanów Zjednoczonych oficjalnie opuściła Checkpoint Charlie. Obecnie znajduje się tam Muzeum Muru Berlińskiego oraz symboliczny punkt kontroli granicznej – atrakcja turystyczna, w której można nabyć odcisk pieczątki granicznej z wybranej przez siebie strefy okupacyjnej.
Mur Berliński upadł po 28 latach istnienia, w czasie pokojowej rewolucji w Niemczech, będącej częścią Jesieni Ludów w 1989 r. Wraz z upadkiem Muru 22 grudnia 1989 roku odbyło się uroczyste otwarcie Bramy Brandenburskiej, w którym uczestniczyło ponad 100 tys. osób.
Płyty z muru eksponowane są w wielu miejscach miasta.
Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma, zwany popularnie kościołem Pamięci. Cesarz Wilhelm II postanowił zbudować kościół, by stworzyć religijne miejsce pamięci swojego dziadka Wilhelma I. Kamień węgielny położono 22 marca 1891 r., a poświęcenie nastąpiło 1 września 1895 r.
Świątynia z pięcioma wieżami miała wygląd monumentalny. Główna wieża o wysokości 113 m była najwyższa w mieście.
Kościół został zniszczony podczas bombardowania w listopadzie 1943 r. Pozostawiono 68-metrową ruinę głównej wieży jako symbol antywojenny. Do niej dobudowano według projektu Eiermanna ośmiokątną nawę, sześciokątną dzwonnicę, czworokątną kaplicę i kruchtę. Architekt zaprojektował także wyposażenie: ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, świecznik, lampy i ławki. Szklane ściany składające się z 30 000 elementów są dziełem francuskiego artysty Gabriela Loire.
Zakupy i powrót do domu.
