Ostatni przystanek dzisiejszej wycieczki to miejscowość Wysoka.
W XVIII w. wieś i folwark Wysoka przechodzi w ręce rodziny Janta-Połczyńskich. Budynek w Wysokiej powstał na przełomie XVIII i XIX w. Dwór jest usytuowany w obrębie parku, położonego na stoku opadającym ku zachodowi w kierunku jeziora Wysockiego. Dwór składa się z trzech skrzydeł, najstarsze od wschodu z XVIII/XIX w., środkowe z ok. 1870 r. o charakterze późnoklasycystycznym, zachodnie z początku XX w. o cechach neoklasycystycznych. Po 1945 roku nastąpiła częściowa przebudowa wnętrz. Budynek murowany z cegły, otynkowany. Skrzydło środkowe parterowe z mieszkalnym poddaszem, prostokątne, dwutraktowe, z sienią na osi. Elewacja frontowa od północy dziewięcioosiowa, ożywiona pasami w tynku, z trójosiową, piętrową, nieznacznie zryzalitowaną częścią środkową, o wejściach i oknach zamkniętych półkoliście.
Pomimo zróżnicowanej stylistycznie architektury dwór stanowi interesujący przykład siedziby ziemiańskiej, przebudowanej przez kolejnych właścicieli, będącej przez ponad 150 lat w posiadaniu polskiej rodziny.
Od 1945 r. dwór był własnością Zakładu Rolnego PGR. W 1981 r. decyzją Wojewody Bydgoskiego został przeznaczony na Dom Pomocy Społecznej. Dla uczczenia ostatnich właścicieli dom otrzymał imię Leona i Marii Janta-Połczyńskich. W latach 1981-1983 przeprowadzono remont kapitalny z zachowaniem wytycznych konserwatorskich.
